ابتسام

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اِبتِسام/

اسم مصدر

ابتسام (قدیم)‎

1. تبسم، لبخند، شکرخند. لبخند کردن، تبسم کردن.
2. عِقده‌های احترام از گردن احتشام به انبساط و ابتسام بگسستیم. «حمیدالدین»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین