ابتنا

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اِبتِنا/

اسم مصدر

ابتنا (قدیم)‎

1. نهادن، ساختن، بنا کردن. بنا نهادن. انجام دادن؛ بجا آوردن.

   در ابتنای مدارس و مساجد ... رغبتی کامل داشت.‌ «ادیب‌عبدالله»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین