ابتیاعی

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اِبتِیاعی/

صفت نسبی

ابتیاعی

1. خریده شده؛ خریداری شده.

   مهمات ابتیاعی از سوئد. حمدالله مستوفی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن