فارسی

ویرایش

ریشه لغت

ویرایش
  • فارسی

آوایش

ویرایش
  • /اِبداع/گَر/

ابداع‌گر

  1. آنکه نوآوری می‌کند؛ نوآور.
    در هر جامعه‌ای یک اقلیت مبتکر، ابداع‌گر ... و آفریننده صنعت وجود دارد. «مرتضی‌مطهری»

منابع

ویرایش
  • فرهنگ بزرگ سخن