ابد‌مدت

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اَبَد/مُدَت/

صفت

ابدمدت (قدیم)‎

1. دارای عمر جاودان؛ پایدار.

   دولت جهان آرای ابدمدت. «رستم‌الحکما»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن