ابروی‌تیغه‌خنجری

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اَبروی/تیغه/خَنجَری/

اسم مرکب

ابروی‌تیغه‌خنجری

1. شبیه تیغه خنجر؛ ویژگی ابرویی که گوشه آن به طرف بالا باشد.

   نوع دیگر آرایش ابرو مخصوص ابروهای لنگه به لنگه بود که آنها را تیغه خنجری می.ساختند. «جعفرشهری»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن