ابرو‌انداختن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اَبرو/انداختَن/

مصدر فعل لازم

اَبرو‌انداختن (گفتگو)‎

1. با حرکت دادن ابرو، ناز دلبری کردن.

   میخواهید قِر بیایم، غمزه بیایم، ابرو بیندازم. «جمال‌زاده»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن