ابریق

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اِبریق/

اسم

ابریق (قدیم)‎

1. ظرف شیشه‌ای یا سفالی برای شراب. کوزه.
2. ظرف لوله‌داری که برای وضو یا طهارت بکار می‌رفت. آفتابه، لولهین، مطهره.
3. واحد اندازه‌گیری وزن معادل دو مَن یا پنج رطل.
4. شمشیر بسیار درخشنده.
5. زن صاحب جمال.

واژه‌های مشتق شده

• ابریق مَی، ابریق زجاجی، ابریق سفالی

---

برگردان‌ها

ترجمه
انگلیسی: ewer

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین