ابر‌قدرت

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اَبَر/قُدرَت/

صفت

ابر‌قدرت (سیاسی)‎

1. کشوری که با نیروی نظامی و اقتصادی، قدرت برتر و مسلط شناخته می‌شود.

   ابرقدرت‌ها باعث عقب ماندگی کشورهای جهان سوم، شدند.

2. قدرتی که از دیگر قدرت‌ها قوی تر باشد. در اصطلاح سیاسی، کشور یا کشورهایی هستند که از نظر قدرت صنعتی و نظامی از کشورهای دیگر قوی ترند و بر صحنه سیاست بین‌المللی فرمانروایی دارند.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین