ابزار‌گرایی

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اَبزار/گرایی/

حاصل مصدر

ابزار‌گرایی (فلسفه)‎

1. نظریه‌ای مبتنی بر اصالت عمل که ارزش فکر را بر مبنای توفیق آن در عمل ارزیابی می‌کند.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن