ابعاض

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اَبعاض/

اسم

ابعاض (قدیم)‎

1. جمعِ بغض؛ بخش‌ها، قسمت‌ها، پاره‌ها، طایفه‌ها، افراد.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین