ابلا

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اِبلا/

اسم مصدر

ابلا (قدیم)‎

1. آشکار کردن. اظهار کردن.

   تو به ابلای هیچ عذر محتاج نه‌ای. «وراوینی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن