ابلی

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اَبُلی/

اسم

ابلی

1. (عامیانه): مخفف اسم‌هایی است که با ابوالـ... شروع می‌شود. مانند ابوالقاسم.
2. (عامیانه): مخفف «ابوالقاسم» است و بیشتر آن را در مقام کوچک شمردن و خطاب به آشنا و خویشاوند که با او رو دربایستی نداشته باشند به کار می‌برند.
3. (تحقیرآمیز): خطایی به شخص نامعیّن، فلانی، یارو.

   یکی نیست بپرسد ابلی! خرت به چند است. «صادق‌هدایت»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین