ابن‌سبیل

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اِبنِ/سَبیل/

اسم مرکب

ابن‌سبیل

1. مسافری که بی‌پول مانده و نیازمند کمک مالی باشد، در را مانده. ابن‌السبیل.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن