ابواب‌اربعه

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اَبواب/اَربعه/

اسم مرکب

ابواب‌اربعه (باطنی)‎

1. به معنی چهار دَر، یا دروازه چهارگانه، تلویحا دروازه‌های آخرت.

   ابواب اربعه نام کتابی بوده مانند رساله مراجع تقلید شیعه، که حسن‌صباح برای پیروانش یعنی فرقه باطنیه تألیف می‌نمود.

منابع

• خداوند الموت