ابوال

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اَبْوال/

اسم

ابوال (قدیم)‎

1. بول‌ها، ادرارها.

   شتران صدقات ایستاده بودند. گفت: روید و ابوال و البان آن به کار دارید، از آن بخورید تا صحت یابید. «میبدی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن