ابوطیلون

فارسی

ریشه لغت

• ایرانی

آوایش

• /اَبو/طیلون/

اسم مرکب

ابوطیلون (گیاهی)‎

1. گیاهی درختچه‌ای از خانواده پنیرک با گل‌های قیفی شکل برنگ زرد، سفید، یا قرمز و برگ‌های کنگره‌ای شکل.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن