ابومره

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اَبو/مرَّه/

اسم مرکب

ابومره (قدیم)‎

1. ابلیس. بومره.
2. شخصی را دیدم منکر ... گفت من ابومرّه هستم. «ابوالفضل رشیدالدین میبدی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن