ابوی

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اَبَوی/

اسم

ابوی (قدیم)‎ (احترام‌آمیز)‎

1. پدر.

صفت نسبی

1. مانند پدر، پدرانه.

   باید که محبت مَلِک رعیت را محبتی بُوَد ابولی. «خواجه نصیر طوسی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین