ابوین

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اَبَوَین/

اسم

ابوین (قدیم)‎

1. پدر و مادر، والدین.

   نسوان و دوشیزگان را در برابر دیدگان شوهران و ابوین از پشت بر پس خران ماده می‌بستند.‌ «جعفر شهری»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین