اتحاد‌کردن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اِتحاد/کردَن/

مصدر لازم

اتحادکردن (سیاسی)‎

1. متحد شدن، اتحاد.

   ما هم با دُوَل جنگنده اتحاد نکرده بودیم. «حمدالله مستوفی»

مترادف‌ها

• اتحاد مثلث، اتحاد ژاکوبی، اتحاد لاگرانژ، اتحاد تدافعی، اتحاد چندجمله‌ای، اتحاد در فناوری

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن