اتحاف

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اِتْحاف/

اسم مصدر

اتحاف (قدیم)‎

1. هدیه دادن، پیشکش کردن. تحفه دادن، ارمغان فرستادن.

   اتحاف کتاب ... به چنین خداوندی می‌باید. «وراوینی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین