اتخاذ‌کردن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اِتخاذ/کردَن/

مصدر متعدی

اتخاذ‌‌کردن

1. اتخاذ.

   در امری چنین ناگهانی و مهم چه تضمینی اتخاذ کند. «محمد قاضی»

مترادف‌ها

• اتخاذ شدن، اتخاذ سند کردن

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن