اتر

فارسی

ریشه لغت

• فرانسوی

آوایش

• /اِتِر/

اسم

اتر (شیمی)‎

1. ترکیبی آلی به صورت مایعی بیرنگ، فرّار، و شدیداً قابل اشتعال که به عنوان داروی بیهوشی در پزشکی بکار می‌رود.
2. جسمی سیال و رقیق که قسمت فوقانی کره زمین را فراگرفته.
3. نمک فرار که از ترکیب یکی از اسیدهای معدنی یا آلی با الکل به دست می‌آید.
4. ماده‌ای که از گرفتن یک مولکول آب از دو مولکول الکل حاصل شود و به عنوان داروی بیهوشی و حلال به کار رود.

---

ترجمه
انگليسی: ether etherization etherize quintessence

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین