اتراق‌گاه

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اُتُراق/گاه/

اسم مرکب

اتراقگاه

1. مکان و محل اتراق.

   فرمودیم برگردد به اتراق‌گاه. «گلشیری»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن