اتسام‌کردن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اِتِّسام/کردَن/

مصدر فعل لازم

اتسام‌کردن (قدیم)‎

1. ویژه و مخصوص شدن؛ اختصاص یافتن.

   بزرگان جهان ... به سِمَتِ خدمت او اتسام کردند. «جرفادقانی»

منابع

• فرهنگ بزرگ‌ سخن