اتل‌متل

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اَتَل/مَتَل/

اسم مرکب

اتل‌متل (بازی)‎ (گفتگو)‎

1. اتل متل توتوله

   ساق پا ... را ... برای اتل‌متل جلو او دراز کرده بود. «جعفر شهری»

منابع

• فرهنگ بزرگ‌ سخن