اتهام

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اِتِّهام/

اسم مصدر

اتهام

1. نسبت دادن گناه یا خطایی به کسی.

مصدر متعدی

1. تهمت زدن، بدنام کردن، افتراء.

مصدر لازم

1. بدنام شدن، تهمت پذیرفتن.

---

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین