اتوپیا

فارسی

ریشه لغت

• انگلیسی

آوایش

• /اُتو/پِیا/

اسم مرکب

اتوپیا (فلسفه)‎

1. شهری خیالی که دارای قانون، حکومت، و جامعه آرمانی است و ساکنان آن برای رسیدن به سعادت حقیقی کوشش می‌کنند؛ جامعه آرمانی، مدینه فاضله.

منابع

• فرهنگ بزرگ‌ سخن