اتکال

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اِتِّکال/

اسم مصدر

اتکال

1. توکل. توکل کردن.

   برای انسان ... قوّتی بهتر از اتکا و اتکال نیست. «دهخدا»

2. کار خود را به دیگری واگذاشتن و به او اعتماد کردن.
3. تسلیم شدن.

استعاره

1. اتکال به خدا: توکل کردن به خدا.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین