فارسی

ویرایش

ریشه لغت

ویرایش
  • فارسی

آوایش

ویرایش
  • /اِتِّکا/کردَن/

  مصدر فعل لازم

ویرایش

اتکاکردن

  1. تکیه کردن. اعتماد کردن.
    اولین اتکایی بود که بر علم می‌کردند. «اسلامی ندوشن»

مترادف‌ها

ویرایش

منابع

ویرایش
  • فرهنگ بزرگ‌ سخن