اثارت

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• اسارت

ریشه شناسی

• عربی

آوایش

• /اِثارَت/

اسم مصدر

اثارت (قدیم)‎

1. برانگیختن.

   بسی بوده است که یک بیت موجب اثارت فتنه‌هایی بزرگ شده است. «شمس‌قیس»

2. جمع‌آوری بویژه جمه‌آوری وجوه و اموالی که به زور از کسی گرفته شده.

مترادف‌ها

• اثاث، اثاثه، اثاثیه، اثاث‌کشی، اثاث‌البیت

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن