اثرپذیری

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اَثر/پَذیری/

حاصل مصدر

اثرپذیری

1. وضع و حالت اثرپذیر.

   دانشمندان میزان اثرپذیری بدن را از آن دارو مطالعه کردند.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن