اثقل

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اَثقَل/

صفت

اثقل (قدیم)‎

1. سنگین‌تر.
2. (موسیقی): بَم (صدا یا آواز). مقابل زیر.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن