اثلم

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اَثلَم/

صفت

اثلم (ادبی)‎

1. در عروض، ویژگی پایه‌ای که در آن فعولن به فع‌لن تغییر یافته باشد.
2. رخنه‌دار، رخنه یافته.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین