اثنینیت

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اِثنِیِن/اِیت/عت/

اسم مصدر

اثنینیت (قدیم)‎

1. دوگانگی، دو بودن. مقابل وحدت.

   اگر خورشید وحدت بی تیغ غیرت از پس قاف اثنینیت طالع شود، فارغ است. «نجم‌ رازی.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن