اجابت‌مزاج‌کردن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اِجابت/مَزاج/کردَن/

اسم مرکب

اجابت‌مزاج‌کردن (مجاز)‎

1. تخلیه کردن فضولات بدن.

   صدایش که بلند می‌شد، می‌فهمیدم اجابت مزاج کرده. «مخمل باف»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن