اجاج

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اُجاج/

صفت

اجاج (قدیم)‎

1. تلخ و شور.

   اگرچه ملح اجاج قرض ستانَد، عذب فرات عرض دهد. «خاقانی شروانی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن