اجارت

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اِجارت/

اسم مصدر

اجارت (قدیم)‎ (فقه)‎

1. اجاره.

   غالب کسب بر شش معاملات گردد: بیع، و ربا، و سَلَم و اجارت و قرض و شرکت. «امام محمد غزالی»

واژه‌های مشتق شده

• اجارت کردن

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن