فارسی

ویرایش

ریشه لغت

ویرایش
  • فارسی

آوایش

ویرایش
  • /اِجاره/داری/

  حاصل مصدر

ویرایش

اجاره‌داری

  1. مستأجر بودن. اجاره دادنِ جایی به کسی.
    خبردار شدند در خانه طوبی اتاق خالی وجود دارد، طوبی پذیرفت دو اتاق ... «پارسی‌پور»

مترادف‌ها

ویرایش

منابع

ویرایش
  • فرهنگ بزرگ سخن