اجتماع‌داشتن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اِجتماع/داشتَن/

مصدر فعل لازم

اجتماع‌داشتن

1. گِرد آمدن؛ دورِ هم جمع شدن.

   صبح همه در یک اتاق اجتماع دارند. «حاج سیاح»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن