اجتماع‌کردن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اِجتماع/کردَن/

مصدر فعل لازم

اجتماع‌کردن

1. گِرد آمدن، جمع شدن.

   در دربار مجلسی منعقد شده، وزرا و اهل قلم اجتماع کرده. «افضل‌الملک»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن