اجتیاز‌کردن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اِجتیاز/کردَن/

مصدر فعل لازم

اجتیازکردن

1. اجتیاز.

   بیشه‌ای که باد بی‌اندیشه بر شَواهِقِ جبال و مَصاید قِلال آن اجتیاز ننماید. «زیدری»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن