اجلال

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اِجلال/

اسم مصدر

اجلال (قدیم)‎

1. بزرگداشت، تجلیل. کبریا و عظمت پروردگار. بزرگ و محترم داشتن، گرامی داشتن. اجلالی.
2. ای مَه ز اجلالت خجل عشقت ز خون ما بحل/ چون دیدمت می‌گفت دل جاء‌القضا جاء‌القضا. «مولوی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین