اجل معلق

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اَجَلِ/مِعلَق/

اسم مرکب

اجل‌معلق (گفتگو)‎ (مجاز)‎

1. مرگ ناگهانی و بسیار سریع و فوری.

   این نذری بود که برای نوزادان و فرزندان میکردند تا از خطرات و اجل معلق در امان باشند. «جعفر شهری»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین