اجنبیت

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اَجنَبیّت/

اسم مصدر

اجنبیت (قدیم)‎

1. بیگانگی. ناآشنایی.

   از لباس اجنبیت و بُعد منسلخ گردند. «عزالدین محمود»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن