احب

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اَحَب/

صفت

احب (قدیم)‎

1. محبوب‌تر، دوست داشتنی‌تر.

   آن نسبت از این نسبت اشد است و نزد رسول‌الله احب. «سیدقطب»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن