احتباسی

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اِحتباسی/

صفت نسبی

احتباسی (پزشکی)‎

1. ویژگی ادراری که حبس یا محدود شده تا حدی که حرکت ناممکن شود؛ محتبس.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن