احتراز کردن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اِحتِراز/کردَن/

مصدر فعل لازم

احتراز‌کردن

1. دوری کردن، پرهیز کردن، فاصله گرفتن.

   در مجلس از سخنان لغو و بیهوده ... احتراز بکنند. «جعفر شهری»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن