احتشام‌داشتن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اِحتِشام/داشتَن/

اسم مرکب

احتشام‌داشتن (قدیم)‎

1. دارای بزرگی و شکوه بودن.

   چه مخالفت بدیدی که مخالطت بریدی؟/ مگر آنکه ما گداییم و تو احتشام داری. «سعدی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن